O DOG (8, 14/01/2021) publica a LEi 1/2021, do 8 de xaneiro, de ordenación do territorio de Galicia.
A lei explicita o tratamento integral do territorio, de xeito que, ao tempo que harmoniza todas as escalas espaciais da planificación, establece mecanismos de avaliación dos aspectos ambientais, territoriais, paisaxísticos, económicos e sociais, contribuíndo a unha maior eficiencia do feito planificador.
Un dos obxectivos desta lei é incorporar a perspectiva de xénero como concepto transversal e transformador, para os efectos de acadar un cambio de paradigma dos modelos de cidades, adoptando enfoques do desenvolvemento urbano e territorial sustentables, integrados e centrados nas persoas e tendo en conta a idade e o xénero.
Por iso, esta lei tamén atende os principios de igualdade entre homes e mulleres, avanzando cara a unha cidade coidadora, na que os elementos deben atender as persoas e a súa diversidade, situalas como elementos clave sobre as que regular o territorio no que habitan. A perspectiva de xénero achega a visión de que o territorio, as cidades e a forma en que ordenamos a paisaxe deben perseguir a idea de xerar espazos sustentables medioambiental e economicamente e accesibles humanamente; é dicir, que a finalidade última da ordenación debe ser mellorar de forma equitativa a vida das persoas tendo en conta o conxunto da súa diversidade e complexidade.
Igualmente, as políticas de planificación territorial deben orientarse aos principios e ás propostas a escala europea e mundial, como son impulsar o desenvolvemento de infraestruturas verdes en todos os ámbitos territoriais (nacional, rexional e local) e garantir a súa consideración na ordenación do territorio, creando así unha rede interconectada dos espazos de maior valor ambiental, paisaxístico e cultural, planificada de xeito estratéxico e deseñada para a prestación dunha extensa gama de servizos ecosistémicos e para protexer a biodiversidade, tanto dos asentamentos rurais como urbanos. Do mesmo xeito que as infraestruturas tradicionais, esta infraestrutura servirá para vertebrar o territorio, dotándoo de continuidade, sendo necesaria a súa definición con carácter previo á planificación das novas demandas de solo.
Unha infraestrutura verde, composta polos espazos naturais, cursos e masas de auga, os espazos non urbanizados e os grandes espazos verdes das cidades, así como os corredores ecolóxicos que os interconectan, permitirá manter en bo estado os ecosistemas, para que poidan continuar prestando os seus valiosos servizos á sociedade, como son o aire limpo e a auga pura. O investimento nunha infraestrutura verde ten unha lóxica económica: manter a capacidade da natureza, por exemplo, para mitigar os efectos negativos do cambio climático, o que resulta moito máis rendible que substituír eses servizos perdidos por solucións tecnolóxicas humanas moito máis custosas.
Mais información: Diario Oficial de Galicia
